سنگ شدم
خوراک ما در فیس بوک ما در گوگل
تبلیغات
سنگ شدم

خوب یادم هست از بهشت که آمدم

تنم از نور بود و پر و بالم از نسیم...

اما زمین تیره بود و سخت.

دامنم به سختی اش گرفت و دستم به تیرگی اش،

و من هر روز ذره ذره سخت تر شدم،

من سنگ شدم!

دیگر نور از من نمی گذرد،

حالا تنها یادگاری ام از بهشت، اشک است.

نمی بارم چون می ترسم بعد از آن ، سنگ ریزه ببارم.

 



مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب

برای دیدن نظرات بیشتر روی شماره صفحات در زیر کلیک کنید
نمایش کلیه نظرات
نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه:







  • کد نمایش افراد آنلاین